เจี้ยจื่อทุย เทศกาลวันหานสือและเทศกาลเช็งเม้ง 介子推与寒食节
..ในยุคชุนชิว เจ้าชายฉงเอ๋อร์(重耳) แห่งรัฐจิ้น ได้ถูกเนรเทศลี้ภัยไปยังต่างรัฐ ระหว่างที่ถูกเนรเทศได้เสด็จไปในสถานที่ทุรกันดารไร้ผู้คน ทั้งเหนื่อยทั้งหิว ไม่มีแรงที่จะเดินต่อไป ขุนนางผู้ติดตามต่างก็อาหารไม่ได้ ในระหว่างที่ทุกคนชุลมุนอยู่ ขุนนางผู้ติดตามนามว่า “เจี้ยจื่อทุย (介子推)” เดินไปยังสถานที่อันสันโดษไร้ผู้คน เฉือนเนื้อที่ขาตนเองชิ้นหนึ่ง ต้มน้ำแกงถวายเจ้าชาย หลังจากเจ้าชายเสวยแล้วก็ทำให้เกิดมีกำลังวังชาดังปกติ เมื่อเจ้าชายรู้ว่าเนื้อนั้นมาจากเจี้ยจื่อทุยเฉือนเนื้อตนเอง ทรงซาบซึ้งจนน้ำพระเนตรไหล
…19 ปีต่อมา เจ้าชายได้ครองราชย์เป็นเจ้านครรัฐ ซึ่งก็คือ “กษัตริย์จิ้นเหวินกง(晋文公)” หลังครองราชย์ทรงประทานรางวัลปูนบำเหน็จแก่ขุนนางติดตามตอนถูกเนรเทศ หากแต่ลืมเพียงเจี้ยจื่อทุยผู้เดียว ขุนนางต่างๆ ได้ทูลเจ้าแคว้นว่าไม่ยุติธรรมต่อเจี้ยจื่อทุย ขอประทานบำเหน็จต่อหน้าพระพักตร์ แต่ทว่าเจี้ยจื่อทุยกลับไม่ชอบการขอบำเหน็จรางวัล เขาจัดเตรียมสัมภาระเดินทางพร้อมกับมารดาไปปลีกวิเวกยังเขาเหมียนซาน (绵山)
…เมื่อกษัตริย์จิ้นเหวินกงได้ฟังแล้วก็รู้สึกละอายใจอย่างยิ่ง ทรงนำผู้คนเสด็จไปหาเจี้ยจื่อทุยด้วยพระองค์เอง ทว่าเจี้ยจื่อทุยได้เดินทางออกจากบ้านไปยังเขาเหมียนซานเสียแล้ว เขาเหมียนซานนั้นทั้งสูง ทั้งอันตราย ต้นไม้ใบหญ้าขึ้นปกคลุมเต็มไปหมด จะหาคนสองคนมิใช่เรื่องง่ายๆ ดังนั้นจึงมีคนถวายอุบายว่า จุดไฟเผาภูเขาทั้งสามทิศ บีบบังคับให้เจื้อจื่อทุยปรากฏตัว ไฟได้ไหม้รอบเขาเหมียนซานหากแต่ไม่เห็นแม่แต่เงาของเจี้ยจื่อทุย พอไฟดับ ผู้คนถึงได้พบว่าเจี้ยจื่อทุยแบกมารดาชราไว้บนหลัง นั่งหมดลมหายใจใต้ต้นหลิ่วแก่ (老柳树)กษัตริย์จิ้นเหวินกงเห็นดังนั้นก็ทรงกรรแสงอย่างโศกาอาดูร ตอนที่จัดการศพ ในโพรงต้นไม้ปรากฏจดหมายเลือดมีความว่า “เฉือนเนื้อถวายไท้ด้วยใจภักดิ์ หวังเพียงภูวไนยรักษ์สัตย์ซื่อคุณธรรม (割肉奉君尽丹心，但愿主公常清明)”
…เพื่อระลึกถึงเจี้ยจื่อทุย กษัตริย์จิ้นเหวินกงทรงมีราชโองการกำหนดให้วันนี้เป็นวันหานสือ (寒食节) ซึ่งมีทั้งหมด 3 วัน รับประทานเพียงอาหารที่เย็น ไม่ก่อไฟทำอาหาร ในปีถัดมาเจ้าแคว้นได้นำเหล่าข้าราชบริพารขึ้นเขาประกอบพิธีเซ่นไหว้เจี้ยจื่อทุย ปรากฏว่าต้นหลิ่วแก่ที่ตายกลับฟื้นมามีชีวิตดังเดิม จึงทรงพระราชทานนามต้นหลิ่วนี้ว่า ต้นหลิ่วชิงหมิง(清明柳) และประกาศให้ทราบทั่วทั้งใต้หล้า ด้วยเหตุนี้จึงกำหนดเทศกาลหานสือในวันสุดท้ายเป็นวันชิงหมิง(เช็งเม้ง)
晋文公 【jìn wén gōng】 กษัตริย์จิ้นเหวินกง เจ้านครรัฐจิ้น
重耳公子 【chóng ér gōng zǐ】 เจ้าชายฉงเอ๋อร์ พระนามเดิมของกษัตริย์จิ้นเหวินกง
介子推 【jiè zǐ tuī】 ชื่อขุนนางแห่งรัฐจิ้น
寒食节 【hán shí jié】เทศกาลหานสือ วันหันสือ
晋国 【jìn guó】แคว้นจิ้น รัฐจิ้น
绵山 【mián shān】ภูเขาเหมียนซาน
ขอบคุณข้อมูล ชีวประวัติของเจี้ยจื่อทุย 介子推
